France, Florac 2012

5 mei 2012

Zo gezegd, zo gedaan!

De wekker om 730 uur gezet, ff  opfrissen na een onrustige nacht op erg dunne matrasjes,  de motorkleding aan, de motoren weer bepakt , aftanken en vertrekken.
We draaien bij Macon meteen de Peage op om die te vervolgen tot aan Nancy.
Lekker de motor op cruisecontrol en kilometers vreten. Heerlijk doorbolderen dus.
Na een uurtje de afgesproken stop voor een ontbijtje en weer verder.
Vorig jaar had je nog tolpoorten voor motorrijders, maar daar is nu verandering in gekomen. Wat blijkt namelijk - in het plastic geld tijdperk moet je als motorrijder net zoveel afrekenen als een auto.
Betaal je cash (wat veel meer tijd kost- handschoenen uit, beurs pakken, muntjes zoeken en ga zo maar door - dan betaal je bijna 10 euro minder voor het zelfde traject als dat je met de creditcard moet betalen.
Dus is dit een gratis tip van ons!
We zijn slechts 3 keer gestopt op een traject van bijna 800 km.
De geplande tussenstop wordt wederom Martelange om toch van de 30 cent verschil in de benzineprijs te profiteren en wat likeur in te slaan.
Wat een straf zeg om daar even te shoppen.
Eind goed, al goed - we komen nagenoeg droog aan in Nederrland. We hebben slechts een bui gehad van een kleine 5 minuten op een hele dag. Das toch nog eens mazzel.

|Na een stevige knuffel net voor de A2 in Eindhoven nemen we afscheid van elkaar en zullen we binenkort nog eens samenkomen om de fil resultaten te aanschouwen.
Bedankt iedereen voor een super !!! vakantie, fijn gezelschap, kameraadschap, vriendschap, goede zorg en de mooie routes.
Uit de gerond van mijn hart -SZENKS!!!!   xxxxxxxxxxxx

******
4 mei 2012

Zoals bij alles eigenlijk al van te voren vast staat...ook aan onze super vakantie komt weer een einde....
Erg jammer om weer de terugreis te moeten gaan maken.......weer terug naar ons kikkerlandje....geen bochten (althans errug weinig), plat, geen heuvel te bekennen als alleen de bekende verkeersdrempels die we hier in Frankrijk gelukkig maar mondjesmaat hebben beklommen.
Overigens wel ff wennen dat ze die aanduiden met de ons bekende haaientanden.....voorrang op een drempel verlenen....vreemde verkeersdeskundigen in Frankrijk.....????
Met een beetje fantasie kan je onze terugreis toch zien met alle mooie boggies die van te voren bedacht waren.
Je moet de route van onder af bekijken. Dus eerst de onderste route foto en vervolgens de bovenste....Ik kreeg de hele route anders niet gekopieerd......
Onderaan ligt Florac en onze tussenstop was Macon alwaar we in een hotel hebben overnacht.
Morgen gaan we van daar af via de snelweg weer terug naar huis.

Charl en Annelie hebben nog een klein stukje meegereden omdat ze graag een motorzaak wilden bezoeken. Annelie had per slot van rekening geen motorlaarzen meer.....
Toen we vlakbij Mende waren hebben we even onze groep vereeuwigd voor het nageslacht.
Gelukkig dat de camera ook op 12 seconden af te stellen was....haha
Als ze al geen motorlaarzen meer hebt met fatsoenlijke zolen en je moet dan ook nog hollen om zelf op de foto te belanden....halsbrekende toeren zouden dat worden.....

Na de nodige kussen en het wegpinken van een emotionele traan vertrekken we (Jos, Erik, Robert en ik) naar Macon.
Onderweg daar naartoe zijn we een keer geflitst....op de N88. Wat een heerlijke doordraaiende weg. Het Schwarzwald is er echt niks bij...........
Motormams moest weer voorop want de rst had de route niet.

Vervolgens duiken we een bergkam over en iedereen zat zich te bedenken dat de weg zou eindigen op een boeren erf, maar gelukkig bleef dat vermoeden uit en komen we aan de andere kant van de berg weer in de bewoonde wereld uit.
Jos heeft dus ook vandaag zijn GS momentje weer gehad.

Op enig moment beginnen we een beetje flauw te worden van de honger maar kunnen  niet echt wat vinden.
Voor iedereen  die Frankrijk aandoet ....de gouden tip.......eten doe je tussen 12 en 2 uur s'middags. Kom je zelfs maar een minuut later dan kan je het schudden tot 20.00 uur s'avonds.
We vinden een boulangerie en raken niet uitgekeken op al het lekker ogende gebak. Voor het eerst deze week doen we ons tegoed aan wat overdadige toevoegingen bij de koffie. ofwel de cafe olee.......

Toen we naar buiten liepen moesten we nog even vlug worden omdat een franse auto aan het rollen ging op de parkeerplaats, zonder dat er een bestuurder in zat.
Wat bleek...de hond  van de eigenaresse had de auto uit de versnelling weten te krijgen......Robert was zo opmerkzaam en handelde kordaat!
Nadat de bestuurster gevonden was, is het probleem opgelost.
De auto stond namelijk op een hellend vlak en zou veel schade hebben aangericht als hij niet was tegengehouden.

We vervolgen onze route weer met frisse moed en zin en komen rond 1730 uur in het hotel aan.
Ff  doezen en meteen naar de Carrefour gelopen om daar wat te drinken en eten.
We beslissen de volgende dag om 8.00 uur te vertrekken en eerst een uurtje te sturen voordat we ontbijten.


******
3 mei 2012
Vandaag samen met Erik de een  na laatste route gemaakt. Met de gedetailleerde kaart die ik toch altijd bij me heb, hebben we vanmorgen Mapsource geopend en zijn creatief bezig gegaan.
Erik noemde de D wegen en ik gaf ze in op de computer. Uiteindelijk hadden we een route van een 180 km. Lijkt wat aan de korte kant maar vanwege het feit dat we iets later vertrokken was het helemaal gaaf hoor!
Het was erg gevarieerd van de Corniche de Cevennes tot de meest kronkelige binnenweggetjes met gemiddeld 7 gaten per vierkante meter.
Bakken grind lagen over de weg en ik kan wel zeggen dat mijn " grindangst" hierdoor iets minder is geworden.
Voor de volledigheid hier alle routes die we gedaan hebben waarbij de " grijze  " kleur die van vandaag is.

Toen we eenmaal allemaal onze motorgear aanhadden werden we  vrolijk uitgezwaaid door de huisvink.
Annelie vond hem best herrie maken en ik hoor hem eigenlijk alleen maar roepen dat hij zo vrolijk is.

Hij kijkt me dan ook uitdagend aan vind ik......
Inmiddels staat iedereen bij de poort van de camping klaar voorvertrek. Motormams moet de route voorrijden want het blijkt dat ik de enige ben die hem geladen heeft in de Garmin.
Ach, het maakt me niet uit en uiteindelijk heb ik dan niet telkens iemand voor mijn neus rijden......

Als we Florac uit zijn en richting Pompidou zijn gereden start de Corniches de Cevennes. Een erg indrukwekkend geheel met grote vlaktes waar af en toe behoorlijk wat wild schijnt te lopen. Echter wij
hebben geen enkel beest gezien.....alleen een overstekende hagedis die levensmoe was.
De foto is door Jos gemaakt. Wat die toch allemaal kan vanaf zijn GS...dwingt wel respect af hoor!
Hij staat meer op zijn steps als dat hij op zijn buddyseat zit maar ach......kniesoor die daar op let.......

Nadat we de lekker snelle Corniche gereden hebben  rijden we heerlijk door naar Arles.
Nadat we de westkant van het stadje hebben gerond belanden we op een onverwacht mooi kronkelig stuk met een breedte van de weg, waar het maar goed is dat Robert zijn Goldwing niet meer heeft want anders had hij nu geen treeplanken meer gehad.

We krijgen nog een weggetje waar we een mini Roque du Ceze tegenkomen. Dus daar moest de motor weer even vereeuwigd worden.

******
2 mei 2012

De jongens kwamen vanmorgen op het lumineuze idee om vanavond te gaan BBQ-en.

Na wederom een vorstelijk ontbijt te hebben genuttigd wordt der halve dus voor enige dagen aan proviand ingeslagen en in de koelkast gelegd. De bedoeling was misschien alleen maar voor vanavond maar het blijkt gewoon voor neen compleet frans weeshuis te zijn, dus morgen weer verplicht BBQ...wat een straf zeg!
Maar goed...eerst over de route van vandaag....wat een straf zeg.....de Gorges du Tarn met een gave route ernaar toe.
Het weer is geweldig en met drinken en brood in de topkoffers kunnen we zelfs in de middel of nowhere stoppen om ff te releksen.
Het is er zo still dat het gewoon op je oren drukt.
Nadat we weer ff uitgerust zijn vervolgen we de route naar de Gorges Du Tarn.
We hebben bewust de route zo gemaakt dat we langs de rivier afrijden en alleen maar naar rechts hoeven te kijken en we het mooiste beeld hebben.
Het slingert konstant en de mooiste rotspartijen in demeest prachtige kleurstellingen komen voorbij.
Wat hier boven niet op de route staat is een Point Subliem wat we spontaan even bezocht hebben. We moesten daarvoor helemaal naar boven en kregen een wonderschoon uitzicht voorgeschoteld.

******
1 mei 2012

De luiken gaan los bij de meesten van ons en het blijkt een droge nacht te zijn geweest. Het ontbijt wordt met veel humor genoten.....
De koffie gaat er in als koek, de gebakken eieren smaken als de beste, een boterham wordt gesmeerd voor onderweg (het is hier de dag van de arbeid en dus zijn alle fransen vrij en dus kunnen we waaraschijnlijk nergens terecht om wat te eten....) En dus is een voorbereid mens, er een die geen honger zal hebben onderweg...

We besluiten de Roque sur ceze te gaan bezoeken. Robert heeft dat gevonden in een toeristisch boek over frankrijk (natuur reisginds frankrijk) en het ziet er veelbelovend uit.
Dus vertrekken we over de N 106 naar het oosten. Ons Annelie blijft thuis want Charl heeft de zolen van haar laarzen afgereden........ ..

Nee hoor.....ze wil lekker een keer rustig aan doen.....
Ons reisdoel ligt ongeveer 25 km van de Ardeche. in de loop van de dag belanden we daar ook nog eens, maar daar zo dadelijk over.
De N 106 heeft ook een hoog Schwarzwalder Hochstrasse gefuhl  met de herhaalde bochten van links naar rechts naar links naar rechts etc.
Aangekomen op de plek van onze keuze raken we enigszins opgewonden van wat we te zien krijgen.
De meerderheid besluit (......) van onderaf de rotspartijen te gaan beklimmen en Charl is een echte gentleman en helpt mij met mijn stijve botten (als oudste) mee over de overweldigende rotsblokken heen. van links naar rechts - Jos, Robert, Erik en Charl.
Af en toe moet hij me letterlijk omhoog trekken want dan zijn de stappen wel errug groot!
Maar goed, motormams belandt ook bovenaan en geniet enorm!

Nadat we weer de motoren hebben gepakt gaan we spontaan richting de Ardeche want daar zijn we per slot heel dicht bij in de buurt. We toetsen  Saint-Martin-d'Ardèche in en belanden bij het beginpunt van de Gorges_de_l'Ardèche. 4 jaar geleden hebben we daar ook al lekker rondgetoerd en kunnen nu constateren dat de fransen behoorlijk hebben geïnvesteerd in de infrastructuur en onderhoud van hun erfgoed.
Er zijn nette parkeerplaatsen aangelegd langs de Gorges, Overal is te zien en lezen waar je op dat moment bent en kan je de motor gewoon neerzetten zonder eerst een steen te moeten zoeken omdat hij anders wegzakt in het zand.
Alles is netjes verhard en ziet er puik uit.
Heel uitnodigend om het prachtige natuurschoon dan ook te bewonderen.


Wat trouwens vandaag opvallend was.....geen enkele motorrijdende meid gezien.

Jammer, want als je al dit natuurschoon kunt bewonderen vanaf je motor en alle bochten die hier gratis en voor niks liggen kunt berijden......waarom stappen er dan nog zo weinig meiden op?
Dus de boodschap ook weer voor de hollandse meiden - Mis geen kansen meer en ga beginnen!!!!
Het is hier zo mooi!!!!!!!!!!!!!

Dit was de route van vandaag:














******
30 april 2012

Een hele ochtend heeft het tot in den treuren geregend...de moed zakte reeds in de schoenen....met een paar man dus maar boodschappen gaan doen want de planning was om vanavond lekker te eten.
Het is dus salade, gebakken aardappelblikjes en gepocheerde zalm Provençaal geworden.
Vanmiddag klaarde het nadat we terug waren van de boodschappen, gelukkig op. Het besluit was genomen.....we vertrekken alsnog. Annelie had de buienradar eens flink aan een nader onderzoek  onderworpen en kwam tot de conclusie dat we de zuid westelijke richting moesten volgen.
Nou...de moed zonk mij in ieder geval wel in de schoenen toen we een heftige bui tegenkwamen waarvoor ik zelfs mijn regenpak aan ging doen.
Maar na een kleine 30 km begon het zonnetje erdoor te komen, werd het warmer en kon dat onding weer vlug de koffer in.
Spontaan besloten we rechtsaf te slaan en kwamen in een zijtak van de Gorges du Tarn terecht.
Nou....dan ga je spontaan zitten jubelen op je zadel want wat is dat toch een schitterend gezicht al die rotspartijen!!!
We houden richting Milau aan om daar het immense viaduct met eigen ogen te zien wat ze daar hebben neergelegd.
Hier even wat info over dit fenomeen: Het viaduct bestaat uit acht overspanningen, ondersteund door zeven betonnen pijlers. De middelste stukken overspannen 342 meter, de uiterste overspanningen 204 meter. De brug ligt op 270 meter boven de rivier de Tarn. De lengte van de brug is 2460 meter. Er zijn zeven enorme brugpijlers gebouwd, waarvan de hoogste 343 meter de lucht in reikt, iets hoger dan de Eiffeltoren. Dit is de hoogste brugpijler ter wereld. Het brugdek is 32 meter breed, en bevat twee rijstroken en een vluchtstrook in beide rijrichtingen.

Maar niks is zo oninteressant als tekst...foto's zeggen toch veel meer..............

Uiteindelijk blijkt dat we op de goeie gok een erg leuke route hebben gereden met Milau als meest onderste punt (links onder op de kaart).
Ik sla telkens deze routes maar op voorde liefhebber die denkt.......ik wil dat ook gaan rijden.

en als het dan vandaag regent dat het giet ga je maar een beetje op de computer zitten zoeken naar afleiding..........

*****
29 april 2012

Gisteravond de weersverwachting voor ons gebied hier even opgezocht via de WIFI verbinding van de camping. Die was dusdanig dat we spontaan besloten zelfs de route pas op de dag zelf te maken. De voorspelling was namelijk 43 mm regen!. Ik gaf nog aan dat het mogelijk was dat die hoeveelheid ook s'nachts kan vallen, alleen wou niemand dat geloven.
Uiteindelijk begint het dus inderdaad rond een uur of 23.00 uur niet te regenen maar te GIETEN!!!!!.
Dit houdt de hele nacht stand en s'morgens rond 7.00 uur is het buitje voorbij.
De motoren zijn nog net niet weggezakt in de modder en staan zowat vast met beide wielen op de grond.

Na het vorstelijke ontbijt regent het even een kwartiertje maar die bui waait gelukkig erg snel over. We besluiten uiteindelijk dus de zuidkant van Florac te gaan verkennen.

Route Mont Aigoual Meyrueis 175km

Op deze tocht zijn we overigens een paar solo rijdende franse dames tegen gekomen. Hoe leg je daar nou aan uit wat het fenomeen MOTORVROUW is?  Bijna met handen en voeten maar ze snappen het wel en zijn trots op het feit dat ze zelf ook rijden en hier in het walhalla van motorland kunnen toeren.

Wat zijn wij in ons landje dan toch slecht bedeeld.

Aan iedereen het advies, net zoals ik, de grenzen te verleggen en nieuwe gebieden te verkennen.

Woow, wat is het hier gaaf!

Als je de kronkels op de echte kaart ziet dan kunnen jullie je bedenken dat wij met een brede glimlach (big smile) onze stalen rossen gestart hebben.

We krijgen wel meteen vanuit de camping van Charl een rondje van de zaak want hij rijdt de verkeerde richting in.......  ach.....hij is zo blij met zijn nieuwe motor dat hij even niet goed op zijn tomtom keek.

Het is hem vergeven.

Als we eenmaal op pad zijn krijgen we nog een kleine bui op ons dak waarvoor iedereen (behalve ik) het regenpak aan staat te doen.

Dat petieterige buitje is eigenlijk zo voorbij en dus kan ik lekker relekst doorrijden en de rest zit te zweten in het plastic. (alhoewel Robert zit te verkondigen dat het een adement pak is.....)

Als je maar positief voordenkt over het weer dan krijg je wat je verdient dus blijkt dat ook weer.

Ik moest bij aanvang van de tocht nog even aan mijn lieve motormaatje Wim denken. Wat zou die hier een heerlijke bochten kunnen draaien!!!!

Het is wel zo dat hij niks met Frankrijk heeft omdat de taal wellicht een barrière (...hindernis...haha) is.

Maar ik voorspel dat hij hier net zo dansend door de bochten gaat als ik dat vandaag deed. Het was net de lambada die we aan het dansen waren....zoveel bochten en zooooooo ontzettend genieten dus!

En dan bedenk ik me telkens weer dat ik zo blij ben met mijn zwarte Midnight Black. Wat een voorrecht toch om zo'n fiets überhaupt te kunnen berijden.........
Wat kan een mens toch gelukkig zijn.............en ik besef me dat dagelijks dus!
Hierna nog wat sfeerfoto's van vandaag.....van pasgeboren kalfjes tot het regensetje van de rest met mij als "die hard" zonder regenpak......
Natuurlijk is mijn nieuwe jas ontzettend waterdicht...hahahah!!!!  

*******
28 april 2012

Vanmorgen werd ik bruut wakker gemaakt door Charl die met zijn volle gewicht op mij viel toen ik nog te bed lag......Woow....een heavy weight zullen we maar zeggen.
Maar dat was de goedmaker volgens hem omdat hij deze vakantie niet mijn slapie is.
Toch wel een lief menneke!

Maar goed, smorgens een heerlijk ontbijt (fransen kennen dat eigenlijk niet helemaal...ze hebben stokbrood en croisant en jam...meer niet) en met een zonnetje vertrokken.
We besluiten om een 80 km nog snelweg te rijden zodat we bij Lyon zijn en van daar af binnendoor kunnen steken.

Robert heeft een Tomtom en die tiept Florac gewoon in en geeft de opdracht " kronkelwegen".
Nou........das dan helemaal gelukt.
We hebben diverse cols gehad waarbij we op enig moment bij een echte bikerkroeg uitkwamen.
De eigenaar had zo ongeveer een 30 motoren in de kroeg staan....BSA, Norton, Enfield, Bultaco, Harley, Metzeler, Triumph, BMW, Yamaha, Tomos, en ga zo maar door....in een woord...GEWELDIG!!!!!!!

Als je even de tijd nam rond te kijken dan kwam je de meest uitzonderlijke beelden tegen. Robert kon het weer niet laten.
Het blijft een schatje he.....

Hij heeft vandaag het eerste stuk als voorrijder gediend en ik heb de laatste 200 km voor mijn rekening genomen.
Ik heb dat hele stuk zowat langs mijn motor gehangen vanwege de harde wind. Telkens ving ik die vlagen wel op maar heb toch zo'n 4 keer even peentjes gezweten toen we in een bocht naar rechts met de linkse step zowat de grond raakten......(uitspraak van Jos!)
Wel lachen...maar heeft er nu wel voor gezorgd dat ik zware armen heb. Spierballen kweken dus!

Het was een gevarieerde dag..........haarspelden te over, schwarzwalder hochstrasse-achtige stukken, grote open vlaktes, zelfs sneeuw!!!!!!!!
Het was alleen wel erg vreemd dat de temperatuur toch op 22 graden stond op 1071 m hoogte.
Omdat de sneeuw toch wel aan het smelten was reden we af en toe door ontzettend blubberige stukken, met modder maar ook met geitenkeutels........
Robert sponsort die dus gratis en voor niks aan mij want ze belanden dus in vol ornaat om mijn ruit.
Omdat ik deze vakantie mijn  zwart/witte outfit draag zat ik wel meteen achter diezelfde ruit gedoken om mijn jas te beschermen......

Je kan wel raden hoe mijn motor er bij aankomst hier op de camping uitzag..........
en om te bewijzen dat ik echt zo gek was heeft Annelie er dus een eeuwige opname van gemaakt.
Het heeft overigens absoluut geen zin want momenteel regent het hier niet maar komt het met bakken van 10 liter tegelijkertijd de hemel uit.
Zou Robert dan toch een verkeerd schietgebedje hebben gemaakt vanmorgen......

En nou vergeet ik eigenlijk het fotomoment nog waar we straks van hebben genoten bij een hele hoge Pont..... (brug op zijn frans)
65.60 m hoog......en zonder leuning..........ieeeeksss
Uiteindelijk probeer ik mijn motor een keer bij de rand neer te zetten alleen dat valt nog niet mee want die windkracht 10 speelt dan wel erg veel parten.
Uiteindelijk lukt het om te poseren voor die brug en vereeuwigd Jos me met mijn nieuwe pak en helm. Ziet er gaaf uit he!
Voor nu weer even pauze...we moeten kijken of de motoren blijven staan want de grond begint verzadigd te raken van de plensbui.
Tot morgen!

*******

27 april 2012

Zo…….We zijn dus vertrokken.

Wel lachen eigenlijk….we hadden afgesproken om klokslag 8.00 te vertrekken en meteen kwam er alweer wat tussen, want we moesten nog even een paar stuurverhogers ophalen voor Robert zijn motor.

Toen ook maar even de bandenspanning nog een keer gesjekt, afscheid genomen bij Quispel en de reis begonnen.
Veel te laat kwamen we aan op de afgesproken plek waar Jos ons zou opwachten. Tja…geduld is dan een schone zaak. Na een uitermate vriendelijke begroeting en een volle tank stappen we op onze stalen rossen en zakken af naar Maastricht waar we de dagelijkse file eigenlijk zo achter de rug hebben.

Ik vraag me ondertussen af hoe e.e.a. er daar uit zal gaan zien als alles af is. Wellicht dan eindelijk zonder oponthoud door de stad?

Op de grens met Belgie vind ik het altijd frappant dat je werkelijk een letterlijke grens over gaat.

In het wegdek zit zo’n vreselijke hobbel dat ik er altijd een flinke klap van in mijn rug krijg.

Uiteindelijk tuffen we op een soepel tempo door Luik zonder al te veel getrubbel en belanden dan op de weg naar Luxemburg.

Robert rijdt voorop omdat hij “ cruisecontrol” heeft en dat rijdt zo lekker ontspannen voor de rest.

Als we het bord Martelange tegenkomen zitten Robert en Jos flinke gebaren te maken alsof ze aan de drank willen maar we rijden spontaan de afslag voorbij……

Tja zal wel aan mij liggen maar volgens mij moesten we er toch echt vanaf daar om even te tanken en inderdaad wat spul in te slaan wat een leuk % heeft..…………hikups……

Na de gesmeerde broodjes met ei etc te hebben gegeten vervolgen we weer de snelweg en daar slaat bij mij enigszins de verveling toe. En wat ga je dan doen……..

De Music keihard aan en meelallen. Adele, Lisa, trance, dance……heerlijk!

En dan maar een eigen verzonnen spelletje doen. Woorden die je tegenkomt afmaken met plaatjes.

Zo kwamen we o.a. voorbij Bourgogne……  Cote d’or (hmmm)

Dan volgen nog bijvoorbeeld de Air de St George. Mijn bedenksel is dan George Clooney met een lekker luchtje.

Verzinnen die fransen ineens dat ze niet Clooney maar Cluny schrijven. Ik had er wel lol in dat ik al aan het voordenken was en uiteindelijk er dan toch zo’n naam voorbij komt.

Je moet wat als je 797,7 km moet over de snelweg………………..

Ik zag ook nog :

·         La femme sans tete

·         Heel veel koolzaadvelden -  Jos verdween telkens met zijn gele hesje uit het zicht……

·         Cote du robert

·         Air de Fontanel

·         En het viel me op dat fransen dus echt op iedere hoek van de snelweg een wegwijzer zetten richting Parijs....... Is dat soms een belangrijke stad of......

Overigens - de stuurverhogers zijn geen succes...na in het donker te hebben gesleuteld - 

zijn ze er weer vanaf..... Het ging nie.....

Maar ach...de mannen zijn wel lekker bezig geweest en heb ik mijn blog dus kunnen vullen......

********

26 april 2012:
De motor staat te glimmen......mijn nieuwe jas hangt klaar......mijn nieuwe helm kan niet wachten de eerste vliegen te vangen.....We kunnen vertrekken!

Weer een nieuwe set?
Nou zal ik eens vertellen....... ik heb van Evolution het nieuwste model jas gekregen. De TJ2 11 white.
Op Goretex gebied heb ik eigenlijk altijd Evolution spullen gedragen. Het paste me het beste en nooit geen problemen mee gehad.
Ik droeg zelf natuurlijk mijn Goretex met gele striping in combinatie met mijn gele Nolan N104 die jullie kennen van mijn verkiezingsfoto en nu was er een nieuw model uit. Goretex zwart met witte/reflectie strepen
Om daarbij een passende helm te kunnen dragen ben ik ook nog eens ontzettend verrast door Motomoda die me gisteren de wit/zwarte N 104 kado heeft gedaan.......
Compleet met autocom headset al ingebouwd. Ze krijgen me vaak stil dit jaar......

Ik heb nog geen foto's waar ik zelf deze combi draag maar ik wil hier alvast de betreffende spullen tonen.
Ben zo ontzettend blij hiermee!

Ik vind ook deze combinatie "bloed" mooi en zal er de komende week beslist veel plezier van hebben.
Want als ik de weersverwachting bekijk dan heb ik het 3 in 1 systeem hard nodig......

Omdat de regenverwachting toch wel boven gemiddeld is laat ik deze ronde mijn mooie leren Jofama-jas thuis. Die kan ik weer dragen op wat warmere en droge dagen.
Alhoewel......het zou natuurlijk zomaar kunnen dat de meeste regen snachts gaat vallen.........
Maar toch....je kan als een struisvogel leven .............
Ik ga toch in de Zwart/witte combi!

Zoals jullie zien meiden: zelfs met motorrijden kan je dus af en toe afwisselen met je kleding. Voor welke combi ben ik in " the mood"?
Ik ben nu natuurlijk ontzettend verwend met al deze mooie spullen ( om mijn Harley-jas nog niet te vergeten) maar als je zelf aan het rijden bent dan denk ik dat je zeker met een leren - en goretex-pak alle weertypes meester bent en telkens met het grootste plezier er op uit kunt met je motor.

Zoals al gezegd vertrekken we morgen naar Florac om daar het Parc National de Cevennes te gaan verkennen. Wellicht dat we ook nog afdwarrelen naar de Langedoc, maar dat zien we wel. We hebben genoeg kaartmateriaal bij ons en in de gezellige avonduurtjes zal de route van de dag erop onder het genot van een hapje en drankje worden bepaald.
Als ik op de kaart inzoom dan zie ik voldoende kronkelweggetjes om als een blije gup daar rond te rijden. Ik hoop dat de Wifi werkt als we zaterdag aankomen en ik zal dan ook proberen verslag te leggen van onze avonturen.
Tot dan dan!


********
20 april 2012:
Op 27 april gaan we vertrekken met 5 motorrijders naar het zuiden van Frankrijk.
We hebben onze zinnen gezet in ampel overleg Op Florac, Cevenne.....zulle we...ja is goe!
Eigenlijk gaat het niet anders als andere jaren...zijn er genoeg bochten, dan is het prima!

De 5e motorrijder uit ons gezelschap gaat met de auto en aanhanger omdat hij samen met zijn vrouw nog een weekje extra vakantie wil doorbrengen in dit mooie stuk van Frankrijk.
Voordeel daarvan is dat we de hollandse boodschappen mee kunnen nemen, hahahah
Maar niet heus. Charl en Annelie nemen wel onze drank mee zodat die alvast koud staat als we aankomen. Charl heeft er speciaal een koelbox voor geleend. Hij is goed bezig!
We gaan al wat jaartjes samen op vakantie en telkens weer zeggen we aan het einde van de vakantie....volgend jaar weer????

Wie zijn wij?

Op alfabetische volgorde hebben we Annelie (vrouw van Charl), Charl, Corine, Eric, Jos en Robert

En dit is het gebied waar we onze routes gaan uitzetten..............