Europatoer 2012

*****
2 september.

Na een kleine 300 km door de belgische Ardennen dan uiteindelijk thuis aangekomen.
Eerst nog een paar sfeerplaatjes geschoten bij onze koffiestop en vervolgens al hortend en stotend over het belgische asfalt terug naar Nederland.
Wat een gaten en reparatiestukken kennen ze daar toch......
Mijn complete inhoud van de koffer was een totale puinhoop geworden van al het gerammel.
En toch blijft ook Belgie mooi om te rijden.....

Mijn motor heeft me probleemloos een kleine 4500 km door europa geleid zonder ook maar een enkel probleem.
Mijn banden zijn weer voor de helft versleten, maar daar zing ik dit seizoen denk ik nog wel mee uit.
Aanstaande zaterdag vertrek naar de USA en daar gaan rijden met een Harley of als alternatief een XV 1900 Yamaha.
De snelheden zijn daar absoluut niet te vergelijken met wat ik de afgelopen week heb gereden dus is het maar goed om een lekkere plofpot te hebben om daar de mijlen mee te sturen.
Zo.....nu de was nog en opruimen.....
Klaar voor de volgende vakantie!!!!!

******
1 september

Na nog een laatste keer met alle deelnemers aan de Europatoer aan het ontbijt te zijn verschenen, stappen we voor het laatste stuk binnendoor route weer op de stalen rossen.
Inmiddels ziet de motor er uit om op te schieten. Vol met teerspetters, zand, zand en nog eens zand en heftig aan een poetsbeurt toe.
Ik heb respect voor onze belgische nederlanders die elke dag hun motor stonden te wassen.
Het was een prachtig gezicht!

Nadat ik ongeveer anderhalf uur de route heb voorgereden stoppen we als klein groepje van vier nog 1 keer voor koffie en warme chocolademelk.

Dit zijn mijn mede motorrijders van afgelopen week.
Piet, Peter en mijn motormaatje Wim ( de meest rechtse), bedankt voor de afgelopen week gezelligheid, fijn rijden en lekkere klets.

Samen met Piet (de meest linkse) pak ik na de koffiestop de snelweg omdat ik nog een afspraak heb in het zuiden van Belgie en overnacht daar dan met een andere groep om de zondag door de Ardennen terug naar huis te gaan.
Dus ook na 85 km snelweg zwaai ik nog een keer naar Piet en vervolg mijn weg alleen richting Saarbrucken, Trier, Luxemburg, Remich en zo naar Bouillon.
In totaal 650 km. Daarvan heb ik 250 km snelweg gepakt maar dat verveelde al heel snel en vanwege een tankbeurt in ieder geval weer een dorpje opgezocht om even wat te eten en tanken.

 

Heb aan de Stausee van Losheim een heerlijke salade genuttigd en ben toen lekker relekst binnendoor naar mijn eindbestemming gereden.
Prachtig dorp, gezellig gezelschap, heerlijk thais gegeten s' avonds (nee....niet thuis, maar thais)  de bekende sake gedronken, nog een rondje door het dorp, wat blues beluisterd langs de waterkant en toen mijn mandje in.
Het was een geweldige dag!!!

******
31 augustus

Wakker worden in Filzmoos is altijd spannend. Waarom? Omdat het hotel vlak langs een stroompje ligt waardoor je de hele nacht watergekletter hoort.
De spanning zit hem erin dat je dus ook niet hoort of het regent of niet.
De teleurstelling was er dan ook toen ik de gordijnen opende en het regenwater met bakken uit de hemel zag komen.
Dat wordt dus een dag van veel laagjes dragen en proberen warm en droog te blijven.
Mijn TXC laarzen zijn om te beginnen gewoonweg perfect. Nog iedere regendag dit jaar heb ik heerlijk droge voeten gehad. En dan rijdt het toch stukken prettiger.
Ik zeg altijd maar zo -  er bestaat geen slecht motorweer - wel slechtere motorkleding.

Maar niet getreurd, met regenpak zijn alleen de onderkanten van mijn mouwen en broekspijpen wat klam opgetrokken en verder blijf ik goed droog.
We hadden deze ronde als aandenken een paar waterdichte handschoenen gekregen en dus bedacht ik me om die maar eens te dragen deze dag.
Ik heb ze welgeteld anderhal uur aangehad en zag toen onder het rijden al dat de naden uit aan het scheuren waren.
Heb ze bij de eerste beste koffiestop dus maar met de Kliko meegestuurd.
Ik heb in ieder geval even droge handschoenen gehouden en dat was mooi meegenomen!

Vanwege de slechte weersomstandigheden heb ik mijn foto en filmcamera fijn ingepakt gelaten en dus geen beeldverslag van deze dag gemaakt, als alleen een foto van ongeveer 13 km voor het einde van de dagtocht.
Toen kon ik de prachtige zonsondergang eigenlijk niet laten schieten.

Het was op dat moment al mooi droog geworden en de voorspellingen voor de laatste reisdag waren meteen weer positiever. DROOG weer dus! Terwijl de spreuk toch echt is: avondrood brengt water in de sloot.......

******
30 augustus

Deze 5^e dag rijden we hoofdzakelijk door Slovenië, en Slovenië is inderdaad zoals Henk Bekers (organisator) al zei,  een waar bochtenparadijs.

 Een mooie pas is Passo di Vrsic. Toen ik het bord voorbij reed bedacht ik me dat ik het niet eens uitgesproken krijg. Laat staan om het te onthouden dus was ik blij dat de naam in de beschrijving van de Europtoer stond.

 

Na Kranjska Gora gaan we voor de in totaal 422 km langere dagroute. Via Italië om daar over de Nassfeldpas terug te keren naar Oostenrijk om net voor de plaats Matschiedl samen met de degenen van de kortere route op te stomen naar de Nockalmstrasse (een schitterende pas) om daarna door te gaan het zeer gastvrije hotel in Filzmoos, waar Ellen en Franz ons weer verwelkomen.

Onderweg heb ik nog een speciaal fenomeen op de gevoelige plaat vastgelegd, de zogenaamde steenmannetjes die je op veel bergpassen tegenkomt.
Waarschijnlijk weten de meesten wel waar ik het over heb als ik praat over stapetjes met stenen. Overal ter wereld liggen in bergachtig gebied van die bijzondere bergjes met opgestapelde stenen. Maar wist je ook dat de (originele) stapeltjes van origine onder andere bedoeld zijn om elkaar de weg te wijzen? Dit is tegenwoordig niet bij elk stapeltje het geval, want mensen vinden het soms leuk om dingen na te maken of ergens iets op te leggen. Op de meeste bergtoppen vind je dan ook meerdere (zo niet erg veel) stapeltjes.  Om die reden heb ik zelf ook een mannetje gebouwd en toen ik er eenmaal een foto van maakte bleek dat hij zelfs herkenbaar is als een figuurtje. Ik zie er zelf een klein marmotje in.....
Degene waarvoor ik hem heb gebouwd weet daarom dat het een speciaal bouwseltje is om mee te helpen de weg te zoeken naar de toekomst.

Was bijzonder om te doen.
Ik hoop dat hij lang zal blijven staan. Wat ik wel heb begrepen is dat een zware storm, sneeuwval of anderszins in de bergen er wel voor zorgt dat zo'n verzameling stenen mannetjes telkens weer veranderd.
Maar de bedoeling is in ieder geval duidelijk.

Vanwege het mooie uitzicht nog een keer zelf met de fiets op de foto.
 

******

29 augustus

Vandaag wat vroeger dan de andere dagen uit de veren want het wordt een lange route. Althans dat werd gisteravond gezegd. En ik kan wel zeggen dat die uitspraak ook de waarheid is geworden.
We zijn om 8.15 uur vertrokken uit Frymburk, Tsjechië  en uiteindelijk vielen we om 1930 uur op de klep van het hotel in Bled, Slovenië na 560 km.
De dag start eigenlijk met een mooi stuk binnendoor tot aan Oostenrijk. We hebben even wat spetters van een verloren regenbui en besluiten toch de regenkleding aan te doen. Al na 3 minuten stopt het alweer met regenen en ik kan je wel zeggen dat ik zo blij was als een puppy die zijn baasje ziet, toen een van de mederijders besloot bij de benzinepomp te stoppen.
Meteen dat kleffe pak uitgedaan en weer weggestopt in de topkoffer, waarvan ik hoop dat het daar de rest van de vakantie in kan blijven.
Als ik de vooruitzichten zien dan vermoed ik dat vrijdag  de topkoffer weer open zal moeten.....helaas.

Als je hier zo rijdt op die mooie strakke oostenrijkse wegen dan ben je gewoon blij dat het droog is.
Mijn nieuwe bandjes zijn al weer helemaal tot het uiterste stukje rubber gebruikt en de " schwung " die hier in de bochten zit is bijna onwerkelijk.

Ik reed vandaag een stuk achter een vrachtwagencombinatie en had respect voor die chauffeur.
Hoe die man zijn grote combi daar door de bergen stuurt......ongelooflijk.
En tevens had hij ook voor ons als motorrijders want telkens als hij zicht had hield hij een beetje in en gaf een seintje dat we voorbij konden komen.
Nu doe ik dat nooit blindelings.....ik wil altijd zelf bepalen of iets wel of niet kan. Maar deze man had er wel oog voor.
Szenks! mocht je toevallig mijn blog lezen...hahahah
Door Oostenrijk hebben we helaas een pas moeten overslaan omdat daar ineens een hekwerkje als van een trap ter bescherming dat de kinderen op of af gaan. Het enige verschil was dat dit hekje rood/wit geschilderd was.
Dat staat dan ineens plompverloren op de weg met een geslotenverklaring erbij en dan zoek je zelf maar uit welke weg je dan moet volgen.
Daardoor hebben we dus een beetje wat teveel kilometers gemaakt.
Maar goed, niet getreurd, verstand op nul, af en toe gaan verzitten, want de billen beginnen na een aantal dagen met dito kilometers toch wel op te spelen.

Sinds de grote beurt die de motor heeft gehad vorige week dinsdag heb ik al weer 2000 km op de teller (en dus op mijn nieuwe bandjes) gezet.

Blacky heeft alweer 22500 gelopen en ze is nog niet eens 1 jaar!

Doordat de route dus wat langer was heb ik vandaag slechts 4 foto's gemaakt. Echt so not me, maar ja in een groepsproces moet je je aanpassen toch....niet dan?

Zo, lekker ff met thuis gebeld en nu weer lekker in een krul in mijn mandje.
Morgen veel stuurwerk door Slovenië, Italië en uiteindelijk via de Nockenalmstrasse naar Filzmoos.
Een bekend hotel voor ons met erg gastvrije uitbaters.
1 keer het hotel bezocht en vervolgens word je jaarlijks met je naam en toenaam verwelkomt.
Geweldig gastvrij!!!!!

Truste!



******
28 augustus

Na een redelijke nachtrust, met veel gewoel en wakker zijn gaat de wekker om 7.00 uur.

Vanaf half 8 is het ontbijt en de geluiden van messen op ontbijtbordjes dringen al langzaam door tot mijn kamer. Ik heb de kamer naast het restaurant namelijk.

Ik heb mijn motorkleding al weer aan en mijn tassen zijn al ingepakt. Na het eten alleen nog maar even in de motor doen en ik ben weer klaar voor de volgende route.

De voert ons vandaag naar Frymburk.

Op advies van de maker van de route moeten we zeker een stop maken in Cesky Krumlov.

Hahahaha…..we hebben die naam wel 10 keer moeten vragen omdat we hem niet konden onthouden.

Moeilijke taal hierzo…..

Uiteindelijk weten we het te vinden en zetten we de motoren op betaalde parkeerplaatsen. Omdat we niet in het bezit zijn van Tsjechische kronen riskeren we met 5 motoren dat we zonder te betalen daar een plek innemen met de achterliggende gedachte dat ze motoren die op stuurslot staan niet kunnen verslepen. Het was een gok en die is uiteindelijk gelukt.

Het was erg fijn even de benen te kunnen strekken in het mooie stadje. We waren namelijk enigszins door elkaar geschud, zo slecht waren de wegen.

Aan de andere kant waren ze ook hele stukken opnieuw aan het asfalteren waardoor ik nu uitlaten heb die eruit zien alsof ze baardgroei hebben.

Dat wordt dus bij thuiskomst weer een poetsbeurt met wasbenzine en heel veel geduld denk ik…..

Het was een aardig stuk rijden, maar om nu te zeggen…Wooow…..nee dat kan ik niet zeggen.

Het was meer een route voor Gs-en en tiger explorers ipv voor FJR-en.

Maar ach, dat mag allemaal de pret niet drukken, degene die de route gemaakt heeft, is er erg lang mee bezig geweest met de allerbeste bedoelingen van de wereld en dus klagen we niet.

We hebben de billen weer los kunnen wiebelen in het bubbelbad van ons zeer goed geoutilleerde hotel.

Das een prima keuze!

Het avondeten was in buffetvorm en er was ruim keuze. Vooral de toetjes zagen er erg feestelijk uit. Om van te smullen……

Zo nu lekker op tijd naar bed want morgen gaat de reis naar Slovenië en die route is bijna 500 km heb ik gehoord.

Dus weer eens lekker vroeg uit de veren.

******

27 augustus 2012

Vanwege het feit dat de gemaakte route redelijk kort is, slapen we een keer uit en vertrekken pas om half negen.

Het is stralend weer, strak blauwe lucht en nog wel een fris windje. De binnenvoering moet nog in de jas, maar de verwachting is dat die vlug genoeg uit kan worden gedaan.

We hebben wederom 2 volgers in ons kielzog en rijden van aanvang aan lekker vlot door menig snelle bocht.

Het zijn allemaal vloeiende bochten met slechts een enkele haarspeld. Die komen pas op dag 4 veelvuldig aan de orde zeggen ze.

Voor deze dag is het nog allemaal het snelle doordraaiwerk.

Is ook absoluut niet verkeerd.

De route die we rijden voert ons naar gebieden waar ik nog niet geweest ben.

Toch blijft het wel een echt Duits uiterlijk houden.

Ondanks dat het zowat onderaan rechts in Duitsland is, verschilt het landschap niet veel met de rest van het land.

We hebben wel wat meer moeite een goed dorpscafeetje te vinden waar we ook wat kunnen eten tussen de middag.

We hebben eigenlijk best wel gelachen in een kleine gasthof.

De uitbaters waren gemiddeld 89 en de groep die voor ons binnen was, zat er al ongeveer een uur en hadden wat te eten besteld. Dit hadden ze nog steeds niet en dus besloten wij door te gaan en iets anders te zoeken.

Was eigenlijk wel grappig want de keuken grensde aan de parkeerplaats waar onze motoren stonden en daar klonken geluiden alsof ze een complete bruiloftspartij te gast hadden. Het was erg dikke stress en de beide oudjes riepen wat af naar elkaar.

Opa was ook al niet al te best ter been dus ook de drankjes duurden daardoor in en uit.

Verder kon hij de door ons bestelde dranken niet vinden in de koelkast vanuit jaren stilletjes, dus moesten we maar kiezen wat vooraan voor het pakken stond.

Aandoenlijk gewoon.

Enfin, onze rit wordt vervolgd en uiteindelijk belanden we bij een wellness hotel waar we heerlijke salades en gekarameliseerde  geitenkaas hebben gegeten.

De laatste kilometers van de route verlopen zeer vlot en we komen middels een 17% steile weg, aan bij ons zeer luxe hotel.

Een uitzicht om “ U “  tegen te zeggen.

Menig motorrijder zal daar jaloers op worden…….

Zie hier mijn uitzicht vanuit de kamer…..

******
26 augustus 2012

8.00 uur afgesproken op de Roevenpeel te Weert.

Daar ontmoet ik een kleine 50 mensen die ook meegaan met deze EUROPATOER.

Nadat ik thuis met behoorlijk veel moeite vertrokken ben, moest eerst nog een andere leren broek aantrekken omdat de rits sneuvelde van mijn nieuwe broek.

Gelukkig heb ik motorkleding genoeg en was een kleine wissel zo gedaan maar daardoor een kleine vertraging.

 

Nadat ik de snelweg bij Geldrop op ben gedraaid word ik wat rustiger en kan me beter concentreren op de weg. Ik heb splinternieuwe banden en die voelen op de met regen bedekte snelweg absoluut onprettig aan.

Het lijkt wel of ik in een emmer snot aan het rijden ben.

De banden zoeken constant hun weg en het lijkt wel alsof de FJR kwispelt als een jonge puppy die niet te temmen is.

Het zal wel wennen en over een 200 km over zijn.

Na een heerlijke koffie met gebak vertrek ik samen met Wim, mijn motormaatje uit Eindhoven.

De eerste 150 km zijn snelwegkilometers en daarna gaat `ALLES UBER LAND` zoals de duitsers dat zeggen.

Toen ik dat de eerste keer hoorde lag ik helemaal in een deuk.

Ik reageerde daar op dat in Nederland alles over land gaat….. Blont…B..L…O…N…T….

Eigenlijk ging de tocht erg vlot en kwamen we rond 1800 uur aan in Gebsattel.

Dat is een plaatsje wat in de rook van Rothenburg a/d Tauber ligt.

Dat is een pittoresk stadje waar we als afsluiting even een terrasje gepikt hebben.

 

 

 

een speciaal zonnetje voor een speciaal iemand....

 

Uit ervaring weten we dat het hotel in Gebsattel niet zo echt gezellig is en hier op de markt van Rothenburg valt heel wat te kijken.

Nu hadden ze een aantal busladingen chinezen losgelaten en die raakten niet uitgekeken.

Ik had zelf ook behoorlijk bekijkt. Ze snapten al helemaal niet dat een grote blonde vrouw van een super grote motor afstapte……en dan ook nog een Hollandse. Ik sta zeker bij een paar chinezen op de gevoelige plaat…hahah

De route was redelijk snel met toch wel een dusdanige regenval dat we de regenpakken gedurende de middag gewoon hebben aangehouden.

Pas de laatste 60 km begon de zon te schijnen en was e.e.a. zo droog.

De wind was behoorlijk stevig dus besloot ik voor het laatste stuk toch voor  comfortabel rijden.

Niks geen geflapper meer aan mijn oren van mijn regenpak, niet meer naar mijn tank schuiven van de regenbroek…..nee gewoon lekker leer op leer en een aangesloten jas.

Na aankomst even heerlijk onder de douche en aan tafel.

Helaas was alles wat verlaat doordat een paar mensen er nog niet waren. Een Pann european rijder was op een recht stuk weg onderuit geschoven en die moest uiteraard met de veegwagen even naar het hotel worden gebracht.

Dus vandaar, iedereen binnen, dan eten.

Morgen naar Spiegelau aan de Tsjechische grens. Ben benieuwd. Is een gebied dat ik nog nooit bezocht heb.

*************
De beschrijving vanuit de organisatie:

De 1e dag gaan we binnendoor naar Roermond, om meteen daarna de Duitse Autobahn op te zoeken voor de eerste 122 km van de route, daarna doen we nog 396 km over vlotte wegen naar ons 1^e hotel in Gebsattel. 

Dag no. 2 brengt ons via mooie, rustieke wegen door o.a. het Beierse woud naar de plaats Spiegelau, alwaar we zullen overnachten in het fantastische hotel Tannenhof. Deze dag heeft een lengte van 332 km.  

De 3^e dag gaan eerst een stukje naar het noorden om daarna Tsjechië in te rijden. Ook Tsjechië kent tegenwoordig goede wegen, ± 1 km is van een mindere kwaliteit, maar nog zeer acceptabel. De rit van 306 km. voert ons door het zuid-Boheemse woud en komt o.a. door de plaats Cesky Krumlov die leuk is te bezoeken (vooral het centrum). De moeite waard. Daarna gaan we weer verder naar de plaats Frymburk, gelegen aan het Vodni Nadrz Lipno, ofwel  het Lipno meer. We logeren daar in het 4-sterren Wellness hotel Frymburk.

Dag no. 4 verlaten we Tsjechië weer om het mooie Oostenrijk te doorkruisen op weg naar het Paradijs via een route van 438 km. Hierbij passeren wij de Kalkalpen, de Hohentauern, de Perchauer Sattel, het plaatsje Völkermarkt om daarna verder te gaan en via de Seebergsattel het Paradijs in te rijden, alwaar we doorgaan naar de plaats Bled. Ons hotel ligt ± 75 m. van het meer van Bled, het is een hotel nog in de Oostblokstijl, niet het modernste wat betreft de grootte van de douches en het uiterlijk hiervan, maar voldoende. De rest en, belangrijk, het eten is in buffetvorm en uitstekend. 

De 5^e dag rijden we hoofdzakelijk door Slovenië, en Slovenië is een waar bochtenparadijs, dus dit wordt genieten. Deze dag hebben wij heel veel moeten aanpassen, wij zijn er ook 2 dagen mee bezig geweest van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Stukken die op de GPS en de kaarten als verhard waren aangegeven, bleken kiezelwegen te zijn. We hebben op wegen gereden die zg. verhard waren. Ik denk dat ze in de tijd van Napoleon aangelegd waren met die grote basaltblokken van ± 30 cm doorsnede en dat er sinds de 1^e Wereldoorlog niemand meer gereden had en daar reden wij over en de inboorlingen aldaar ons maar nakijken met een blik van: die stomme Hollanders.

Maar wij hebben er een hele mooie tocht aan overgehouden over goede en soms iets minder goede wegen. We komen o.a. over de Passo di Vrsic.

Na Kranjska Gora zullen enkelen via de Würzerpas teruggaan naar Oostenrijk voor de korte route van 375 km. De meesten zullen voor de in totaal 422 km. doorgaan naar Italië om daar via de Nassfeldpas terug te keren naar Oostenrijk om net voor de plaats Matschiedl samen met de degenen van de kortere route op te stomen naar de Nockalmstrasse (een schitterende pas) om daarna door te gaan naar het voor sommigen welbekende en zeer gastvrije hotel in Filzmoos, waar Ellen en Franz ons weer zullen verwennen. 

Dag no. 6 is de langste dag, 484 km totaal, echter alleen op vlotte reguliere wegen.

We doen hierbij de Rossfeld-Panoramastrasse aan en gaan daarna verder (terug) naar ons 1^e hotel in Gebsattel, alwaar we voor deze toer het laatste avondmaal tot ons zullen nemen. Tevens ontmoeten we daar een bekende motorclub uit het Noord-hollandse, waar vast en zeker enkele oud-Supertoerders elkaar zullen ontmoeten. 

De 7^e en laatste dag gaan de eerste 125 km over zeer vlotte wegen waar we slechts enkele keren een andere opdracht zullen krijgen via de GPS of routerol en waar we een hoog gemiddelde zullen halen met toch het genot van heerlijk bochtenwerk.

Mijn jarenlange ervaring heeft mij geleerd dat de meesten de laatste dag snel de motorhand-schoenen thuis willen afleveren. Daarom gaan de laatste 197 km naar de grens in Venlo over de Autobahn. De totale tocht tot Venlo is deze dag 486 km.

Het duo Handveger en Blik zal de bezemwagen bemannen.

Groetjes, Henk Bekers

·         26-08              Gasthaus Lamm                      Gebsattel (bij Rothenburg ob der Tauber)                  Duitsland

·         27-08              Landhotel Tannenhof             Spiegelau (± 30 km boven Passau)                                  "

·         28-08              Hotel Frymburk                      Frymburk  (zuid-westen van Tsjechië)                       Tsjechië

·         29-08              Hotel Jelovica                         Bled  (meer van Bled)                                                Slovenië

·         30-08              Hotel Würzer                          Filzmoos  (± 50 km zuid-oosten van Salzburg)         Oostenrijk

·         31-08              Gasthaus Lamm                      Gebsattel (bij Rothenburg ob der Tauber)                  Duitsland